Taki wniosek wydaje się mi zasadny. Czy nie macie tak samo? Z kim się nie spotykacie nie twierdzi on, że nie ma czasu na nic bo jest zapracowany do granic możliwości?
Coraz więcej obowiązków, rzeczy do zrobienia, do załatwienia – praca i odpowiedzialność przygniata. Pędzimy jak szaleni nie zatrzymując się prawie na chwilę. Może czasami na szczycie jakiejś góry, czy z okna samolotu kontemplujemy przez chwilę świat i zastanawiamy się czego nam brakuje, co nam umknęło…
Jak to jest?
Musimy tak?
Naprawdę?
Fragment artykułu:
„Prof. Harry Cleaver o tym, jak się wyzwolić z niewoli pracy
Globalni niewolnicy
Rozmowa z ekonomistą Harrym Cleaverem o tym, że żyjemy w międzynarodowych obozach pracy i jak z nich uciec.”: Czytaj dalej Praca- największe niewolnictwo XXI wieku.