O godzinie 12.00 została odprawiona uroczysta Msza Święta w której brały udział liczne poczty sztandarowe. Mszy przewodniczył Arcybiskup metropolita lwowski, przewodniczący Konferencji Episkopatu Ukrainy obrządku łacińskiego, były sekretarz papieski (od 1996 do 2007) Mieczysław Mokrzycki. Gościł go i przywitał Arcybiskup metropolita szczecińsko-kamieński Andrzej Dzięga.
Przepiękne przemowa powitalna w której znalazło się wiele słów Prawdy o zbrodni Ludobójstwa wygłoszona przez arcybiskupa Andrzeja Dzięgi wzruszająca homilia Arcybiskupa Mieczysława Mokrzyckiego, gdzie akcent padł na rolę Prawdy w procesie pojednania, która jest niezbędna do Prawdziwego zrozumienia i odrzucenia zbrodni na narodach dokonanego przez nacjonalistów i faszystów ukraińskich z pod znaku OUN-UPA:
Oto chyba najistotniejszy fragment homilii pokazujący drogę, błogosławieństwo z Ewangelii Św. Mateusza: „Błogosławieni którzy pragną Prawdy i Sprawiedliwości albowiem oni będą nasyceni…”
Rozwiniecie tych słów błogosławieństwa wskazuje drogę do jego realizacji, która jest obowiązkiem wszystkich sprawiedliwych.
Nastąpiło też odsłonięcie tablicy poświęconej wszystkim ofiarom Ludobójstwa dokonanego przez zbrodniarzy nacjonalistów ukraińskich z formacji OUN-UPA.
Poniżej zdjęcia i wkrótce filmy z homilią i innymi przemówieniami podczas tej uroczystej, pełnej powagi i słów prawdy Mszy Świętej w bazylice archikatedralnej Św. Jakuba w Szczecinie.
Mówi dyrektor IPN szczecińskiego:
Relacje organizatorów w tym prezesa Jerzego Mużyło:
Uroczystości rocznicowe przygotowało koło szczecińskie 27WDPAK z prezesem Jerzym Mużyło na czele.
Plakat i zapowiedź
(zdjęcia i filmy Piotr Szelągowski)
Szkoda tylko, ze nie ma żadnych obchodów w Poznaniu…bardzo dobra wiadomość, że odbyły się one w kolejnym mieście.
Pod tym względem Poznań jest daleko w tyle – organizacje patriotyczne w Poznaniu nie interesują się zupełnie tematem, nikt się nie kontaktuje w tej sprawie. Za to jest wiele indywidualnych osób które się pytają sugeruję aby się zebrać i za rok zorganizować coś większego.
Rzeczywiście, mieszkam w Poznaniu od 1975 roku. W tym czasie, ani teraz obecnie nie znam nikogo, kto byłby zainteresowany sprawą. Moi dziadkowie od strony ojca oraz liczna rodzina została zamordowana i nikt nie wie, co się stało, jak zginęli, gdzie są pochowani. To przykre, ale czuję się z tym osamotniony. Poznań rzeczywiście jest daleko za innymi miastami w Polsce pod tym względem. Pozdrawiam