Co powiedzieć – wtedy gdy pierwszy raz oglądałem ten film wmurował mnie w fotel. Oglądałem go wiele razy, może dlatego, że widziałem w aktorach po trochu siebie, wtedy gdy nie zgadzałem się z systemem komunistycznym, z PRL-em, z okupacją sowiecką – bo to była okupacja. Walka ze złem – każdy walczył jak umiał. Nie było zgody na czerwonych. Dziś (i dobrze) młodzi nie mają takich dylematów, rozterek, obaw i niebezpieczeństw…
Sprzeciwialiśmy się jak umieliśmy… Ten film pokazuje warstwę emocjonalną, artystyczną tego sprzeciwu… – Stanął w ogniu nasz wielki dom… – oby nigdy nie stanął ponownie.
Kilka piosenek z YT ze ścieżki dźwiękowej:
