Najważniejszym jest, aby to był pomnik mówiący wprost o Ludobójstwie, bez żadnych wydumanych koncepcji artystycznych, by porażał szczerością i prawdą o okrutnej zbrodni nacjonalistów ukraińskich (banderowskich przede wszystkim) z uwzględnieniem sensownej lokalizacji w samym centrum. Bez odrzucania na miejsca odległe, jak to ma w planie (co wiadomo kręgom kresowym) Pan Andrzej Kunert.
Wiadomo, że pomnik jest wykonany. Chodzi o inicjatywę pułkownika Niewińskiego. Pomimo głosów (nielicznych) przeciw z uwagi na koszty, a przede wszystkim jednak osobiste poświęcenie obrońcy Rybczy, to właśnie ten pomnik powinien stanąć w Warszawie.
Wierzę, że wszystkie środowiska kresowe docenią ten fakt, wesprą tylko i wyłącznie tą inicjatywę i tak właśnie się stanie.
A więc stańmy w jednym szeregu i walczmy wspólnie o tą istotną część naszej pamięci narodowej.
Projektantem pomnika, który istnieje i czeka tylko już w tej chwili na lokalizację, jest profesor Marian Konieczny, twórca m.in. warszawskiej Nike.
Uchwała nr LIV/1529/2013
(pomnik upamiętniający: „Ofiar zbrodni OUN-UPA, dokonanych na ziemiach południowo-wschodnich Rzeczpospolitej w latach 1943-1947” (druk nr 1738).
Głosowanie radnych miasta Warszawy nad uchwałą:
Za: 49 Przeciw: 0 Wstrzymało się: 0
Głosujący:
Michał Bitner
Izabela Chmielewska
Adam Cieciura
Zbigniew Cierpisz
Michał Czaykowski
Rafał Dorosiński
Zbigniew Dubiel
Michał Dworczyk
Dariusz Figura
Aleksandra Gajewska
Andrzej Golimont
Michał Grodzki
Jolanta Gruszka
Marcin Hoffman
Agnieszka Jakowicka
Lech Jaworski
Marta Jezierska
Olga Johann
Jarosław Krajewski
Andrzej Kropiwnicki
Mieczysław Król
Paweł Lech
Krystian Legierski
Dorota Lutomirska
Maria Łukaszewicz
Jarosława Maćkowiak
Ewa Malinowska-Grupińska
Waldemar Marszałek
Ewa Masny
Piotr Mazurek
Andrzej Melak
Anna Nehrebecka-Byczewska
Paulina Piechna-Więckiewicz
Michał Serzycki
Aleksandra Sheybal-Rostek
Tomasz Sybilski
Jarosław Szostakowski
Maria Szreder
Piotr Szyszko
Zofia Trębicka
Sebastian Wierzbicki
Joanna Wiśniewska-Najgebauer
Iwona Wujastyk
Maciej Wyszyński
Małgorzata Zakrzewska
Dorota Zbińkowska
Tomasz Zdzikot
Alicja Żebrowska
Bogdan Żuber
„Gdy po odzyskaniu niepodległości na Ukrainie coraz silniejsi stawali się nacjonaliści i zaczęły rosnąć obeliski, krzyże itp. upamiętniające Ukraińską Powstańczą Armię, w Polsce dominowała zasada „nie drażnić Ukraińców”. Na szczęście znalazła się grupa ludzi, którzy przy związku żołnierzy AK wysunęli ideę uczciwego upamiętnienia rzezi na Kresach. Najpierw Forum Organizacji Kombatanckich, a potem Kresowy Ruch Patriotyczny powołały komitet budowy pomnika. – Ale wśród oficjeli nie można było znaleźć nikogo, kto chciałby stanąć na jego czele – mówi płk Jan Niewiński. – Mnie więc powierzono funkcję przewodniczącego. Już od kilkunastu lat to moja droga krzyżowa, bo polskie władze nie chcą dopuścić do odsłonięcia jakiegokolwiek pomnika. Pamiętam, że na jednej konferencji w Radzie Ochrony Pamięci i Męczeństwa Andrzej Przewoźnik powiedział nam krótko: „Ukraińcy nam nie pozwolą postawić pomnika w Warszawie”. Dosłownie przytaczam jego słowa. To powiedział człowiek będący w randze ministra! I wcale nie nieprzychylny środowisku Kresowian.”
Źródło cytatu i zdjęcia: www.nawolyniu.pl – pomnik
Wieczna Pamiec Pomordowanym Rodakom na Kresach. Mysle o kilku lokalizacjach. Moim zdaniem, powinien stanac przy 1. Pomniku Ofiar Syberii, 2. Muzeum Wojska Polskiego, 3. Na Powazkach. Byc moze, ktos inny bedzie mial inne zdanie. Niech zadecyduje wiekszosc. Pozdrawiam Rodakow Rej.