Kategoria: Historia

Jak wiadomo radni Zamościa mimo wszystko zdecydowali się na podtrzymanie współpracy z Łuckiem mimo gloryfikacji przez tamtejszych radnych zbrodniarza przedwojennego odpowiedzialnego za wiele ludzkich tragedii polskich i ukraińskich, skazanego za te czyny prawomocnym wyrokiem sądu II RP na karę śmierci zamienioną na dożywocie, przywódcę OUN, a potem UPA S. Bandery. Ciąg dalszy sprawy toczy się. Czy powinni zareagować kresowianie z całej Polski? Napisać listy do rady miejskiej Zamościa?

„Słuchając wstrząsających relacji świadków zbrodni ukraińskich nacjonalistów, ciarki przechodziły po plecach. Ale radni uznali, że Zamość nie zawiesi współpracy z Łuckiem.
[…]
Zofia Szwal ze Stowarzyszenia Upamiętnienia Polaków Pomordowanych na Wołyniu cudem uniknęła śmierci. ? Dlaczego banderowcy zabijali? Winą ofiar było tylko to, że byli Polakami i katolikami ? powiedziała łamiącym się głosem. ? Jak można honorować Banderę, który ponosi odpowiedzialność za wszystkie zbrodnie? Co byśmy powiedzieli, gdyby Hitlerowi albo Stalinowi ktoś chciał postawić pomnik?”
Cytat pochodzi z materiału na stronie: Bandera dzieli, ale Zamość nie zawiesi współpracy z Łuckiem

Słyszałem wiele wstrząsających i poruszających relacji. Bez wątpienia zbrodnie które miały miejsce na terenach wschodnich II RP podczas ostatniej wojny były najokrutniejsze podczas całego tego konfliktu. Spowodowały tragedie wieluset tysięcy osób różnych narodowości. Najbardziej ucierpieli Polacy i Ukraińcy. Najwięcej niewinnych ofiar padło wśród rodzin tych dwóch narodów, często były to rodziny mieszane. Taką tragedią była śmierć w męczarniach Stasi Stefaniak córeczki Polaka i Ukrainki, zamordowanej w okrutny sposób przez banderowców ( Stasia Stefaniak )

Wiele z tych relacji potwierdzało poświęcenie Ukraińców, którzy po prostu byli prawi. Często obronę Polaków przypłacali własnym życiem. To co obecnie dzieje się na Ukrainie gloryfikacja zbrodniarzy, uderza w pamięć tych bohaterskich czynów zwykłych ludzi którzy w imię miłości do człowieka, normalności, sąsiedzkich dobrych stosunków, kładli swoje życie na szali.

Ideą zerwania stosunków z Łuckiem jest nie wrogość do Ukrainy, czy tym bardziej Ukraińców, ideą tego czynu jest po prostu pokazanie co jest najważniejsze. Prawda i Pamięć. Tylko z tych cnót może wyłonić się prawdziwa dobrosąsiedzka współpraca. Myli się ten kto twierdzi, ze można wzajemnie egzystować w cieniu „bohaterów” takich jak Bandera. Myli się ten, kto twierdzi, że budując tam w Łucku, pamięć człowieka, który doprowadził do Ludobójstwa, wspomagał pod rządami nazistów Holokaust narodu żydowskiego utworzy się płaszczyznę do porozumienia i wydajnej współpracy.
Złe duchy przeszłości należy umieścić na właściwych im miejscach. Nie ma od tego odwrotu i wytłumaczenia.
Wszystko co jest budowane na fałszu i arogancji (w stosunku do naszych ofiar, ale też i ofiar ukraińskich) nie doprowadzi do trwałych i uczciwych działań między narodami, firmami, koncernami, a i między ludźmi zbuduje mur, doprowadzi do tragedii…

Dlatego trzeba umieć „walnąć pięścią w stół” w odpowiednim momencie.
Pokazać prawdę tym, których otumania się i tutaj i tam. Stawia fałszywe zasłony, buduje mosty na kruchych podstawach.
Dopóty, dopóki nie jest jeszcze na to za późno.

Piotr Szelągowski

---

Zdjęcie pierwsze przedstawia otwarcie wystawy w Kijowie, dokumentującej zbrodnie OUN-UPA na Polakach i Żydach. Jest to zdjęcie motto, mimo dywersji nacjonalistycznej partii SWOBODA, wystawa została otwarta. To jedyna droga do prawdziwego pojednania i współpracy miedzy nami. Mówienie Prawdy tam i tutaj.
Zdjęcie drugie pokazuje inną alternatywę: powrót do wartości przyświecających obecnie gloryfikowanym usilnie „bohaterom” nacjonalistycznym na Ukrainie… Kolory czerwony i czarny – flaga UPA w wersji anarchistycznej…