Aleksander Kamiński: – opowieść o polskim sercu.

„W audycji radiowej poświęconej ostatnio wydanej książce autorki, Józefa Helenowa wyraziła żal, iż Kościół w pewnym okresie nie zajął właściwego stanowiska wobec Jacka Kuronia.

A ja upominam się o dobrą pamięć Aleksandra Kamińskiego, wspaniałego człowieka i wychowawcę młodego pokolenia. I o otwartość i o zajęcie odpowiedniego stanowiska względem konfidentów, którzy go osaczali.

Aleksander Kamiński, urodzony w 1903r. w Warszawie, osierocony, jako 13 letni chłopak w Kijowie, mieszka u wuja, który w czasie rewolucji zostaje zamordowany. Aleksander Kamiński musi przetrwać sam. Związuje się z Polonią Humańską i jej drużyną skautową, która staje się jego domem. Korzeni jego późniejszych pasji należy szukać w tej humańskiej drużynie harcerskiej.

Jako 19-letni mężczyzna Aleksander Kamiński pisze w pamiętniku:

?Bo nie dość jest myśleć o Polsce?Trzeba samemu reprezentować jej nowy duch?.

Już w Polsce wstępuje na Uniwersytet Warszawski, studiuje historię i archeologię, w 1928 uzyskuje stopień magistra filozofii. Pracuje równolegle w Radzie Głównej Opiekuńczej miasta Pruszkowa, całym sercem oddany wychowaniu harcerskiemu przechodzi hierarchię stopni. Instruktor, komendant Chorągwi Mazowieckiej ZHP, powołuje ruch zuchowy.

Gdy wybucha wojna Aleksander Kamiński przebywa z żoną w Górkach w Beskidzie Śląskim. Wsiada na rower i jedzie bronić Warszawy. Prowadzi Dom Sierot dla dzieci ofiar wojny, inicjuje wydawanie Biuletynu Informacyjnego. To maleńkie pisemko stanie się wkrótce organem ZWZ i AK i jest największym pismem podziemnej Europy, zgodnie ze słowami Marii Straszewskiej, związanej również z Szarymi Szeregami.

www.askon.waw.pl

Jakiś czas później żona wyrusza za nim z Górek pieszo, zabierając w plecaku pracą magisterską męża o Jadźwingach, uważa ją za bardzo cenną rzecz. I była to słuszna decyzja, gdy w 1950r. likwidowany jest przedwojenny ZHP, Aleksander Kamiński , usunięty wtedy z Uniwersytetu, zajmuje się tematem pracy magisterskiej. W 1959 roku habilituje się a 10 lat później otrzymuje tytuł profesora.

Donosił na ?Kamyka? Kazimierz Koźniewski, konfident z wyboru, jeden z najcenniejszych współpracowników UB i SB, donosił na Szare Szeregi podpisując donosy „za prawdziwość tego, co napisałem ręczę ? Kazimierz Koźniewski harcmistrz ZHP”.

Kazimierz Koźniewski mówił o sobie: ?nie umiałem prosto wbić gwoździa, nie umiałem rozstawić namiotu, ale byłem namiętnym dziennikarzem harcerskim? a w donosach pisał, iż zbiera mu się na wymioty, gdy Oni (harcerze) śpiewają piosenki harcerskie z Powstania Warszawskiego.

W tym czasie budował harcerstwo również Jacek Kuroń, patronem tego harcerstwa był Karol Świerczewski. Jacek Kuroń budował je nadal, gdy po Październiku 1956r. instruktorzy przedwojennego, skautowego harcerstwa, wyrzuceni wcześniej czy wracający z sowieckich łagrów (np. Józef Grzesiak ?Czarny?) próbowali odbudować polskie harcerstwo.

Aleksander Kamiński powiedział przed śmiercią (wypowiedź córki), iż: gdyby chciał coś przekazać młodym to przede wszystkim to, żeby coraz silniej odczuwali smak dawania, a coraz słabiej smak brania.
I to właśnie tak pięknie kojarzy się z cnotami chrześcijańskim, których orędownikiem jest zapewne ?Tygodnik Powszechny?. Dlatego upominam się o pamięć Aleksandra Kamińskiego. W Zaduszki udałam się na Cmentarz Powązkowski, nie zobaczyłam na grobie ?Kamyka? wiązanki ze wstążką Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa choć była taka na grobie „Orszy”.

Kamienie na Szaniec.

Ja marzę o państwie, które jest uczciwe względem obywateli i o uczciwych środowiskach opiniotwórczych.
Bożena Ratter”

O Karolu Świerczewskim dla tych, którzy go nie znają: Generał Świerczewski; kto szanuje zdrajcę i pijaka?