Ufundowany przed II wojną w podzięce za odzyskanie niepodległości po 123 latach. Stał w centrum Poznania. Niemcy zaledwie kilka tygodni po zajęciu miasta wysadzili go w powietrze. Był dla nich jak siarczysty policzek. I to nie tylko z powodu intencji.
Wiedzieli, że siła narodu polskiego drzemie we wierze w litościwe Serce Jezusa. Wiedzieli że ta wiara będzie wspomagała walkę z nimi, a stojący symbol stanie się promieniującą siłą obróconą przeciw okupantowi. Dlatego pomnik legł w gruzach.
W końcu po wielu latach pojawił się pomysł odbudowy. Symbol wygranej walki ze Złem ma stanąć na nowo w Poznaniu. Symbol odrodzonej Polski sprzed lat ma dokumentować nie tylko historię tej długiej i konsekwentnej walki niepodległościowej toczonej na ziemiach zaboru pruskiego, strajku dzieci wrzesińskich, wozu Drzymały, fabryki Cegielskiego i wielu innych zapisanych lub nie działań…, a także pierwszego zakończonego sukcesem powstania właśnie na tych ziemiach przeciwko Niemcom, ale też ma nam przypominać o wartościach jakie wiążą się z wiarą. Wartościach, które są tak ważne. Miłość bliźniego, moralność gruntująca stosunek do drugiego człowieka, etyka, wartości chrześcijańskie, które mówią o miłości nieprzyjaciela.
Trudne to zadania. Jeżeli jednak chcemy mieć czyste sumienie, powinniśmy pamiętać o tych wartościach i starać się żyć zgodnie z nimi.
Pomnik Wdzięczności Najświętszego Serca Pana Jezusa w Poznaniu
