Coś, co niedawno było nie do pomyślenia – lżejsze od powietrza… materiały stałe. Areożele.
Areografen – gęstość: 0,16mg/cm3. Jest siedem razy lżejszy od powietrza (1,2mg/cm3). Porównawczo: styropian 15mg/cm3.
Nazwę wymyślił prawdopodobnie Kistler, który stworzył santocel (areożel oparty na krzemionce).
Zastosowanie?
Materiał izolacyjny np, ale także pochłaniacz – obecny areożel jest sprężysty, pochłania substancje oleiste. Gram substancji może związać nawet do 900 g substancji organicznych. Nawet 70g oleju w ciągu sekundy zostaje związanych areografenem, który nie wchłania wody.
Może stać się nośnikiem katalizatorów o olbrzymiej powierzchni czynnej.
( Nanorurki i grafen posłużą do budowy superkondensatorów )
To materiały lekkie i bardzo wytrzymałe – są też areożele na bazie ceramiki czy też metali.
Jak można się domyślić idealne zastosowanie w przemyśle kosmicznym i lotnictwie.
Ale też… wkładki do butów – super lekkie, doskonale izolujące termicznie.
Inne informacje: fulereny nanorurki grafen
(na podstawie art dr.n.chem Mirosława Dworniczaka „wyczytanego” w nr 3 „Wiedza i Życie” 2016rok)
