Odebranie broni…


W temacie związanym z bronią palną przepisy mówiące o „odebraniu broni”:

Przesłanki, w oparciu o które możliwe jest odebranie broni i amunicji oraz dokumentów potwierdzających legalność posiadania broni; postępowanie karne.
Tymczasowe odebranie broni oskarżonemu o popełnienie umyślnego przestępstwa lub nieumyślnego przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu albo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, jeżeli popełnione zostało w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo gdy sprawca zbiegł z miejsca zdarzenia jest zgodne z konstytucją.

18 grudnia 2012 r. o godz. 9.00 Trybunał Konstytucyjny rozpoznał pytanie prawne Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu dotyczące możliwości odebrania, osobie przeciwko której toczy się postępowanie karne, broni i amunicji oraz dokumentów potwierdzających legalność posiadania broni.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 19 ust. 1a ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji w zakresie, w jakim wskazuje przesłanki umożliwiające dokonanie czynności materialno-technicznej odebrania broni i amunicji oraz dokumentów potwierdzających legalność posiadania broni osobie, przeciwko której toczy się postępowanie karne o przestępstwa określone w art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji, jest zgodny z zasadą prawidłowej legislacji wynikającą z art. 2 konstytucji, art. 32 ust. 1 oraz art. 64 ust. 2 i 3 w związku z art. 31 ust. 3 konstytucji. Ponadto postanowił umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.

Trybunał stwierdził, że pomimo pewnych wad legislacyjnych kwestionowanego przepisu ? związanych przede wszystkim z jego otoczeniem normatywnym (art. 19 ust. 1 oraz art. 18 ustawy) oraz odesłaniami do art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy ? sądy administracyjne stosują konsekwentną prokonstytucyjną linię interpretacyjną art. 19 ust. 1 oraz kontrolowanego w sprawie art. 19 ust. 1a ustawy. Nietrafny był zarzut WSA w Poznaniu naruszenia w tym przepisie zasady określoności prawa wynikającej z art. 2 konstytucji.

Trybunał wskazał, że zgodnie z art. 20 ustawy, cofnięcie pozwolenia na broń, dopuszczenia do posiadania broni oraz unieważnienie karty rejestracyjnej broni pneumatycznej następuje w drodze decyzji administracyjnej. Ze względów faktycznych lub proceduralnych decyzja taka może zostać wydana z pewnym opóźnieniem.

Do czasu zakończenia postępowania w sprawie cofnięcia pozwolenia na posiadanie broni na podstawie art. 18 ustawy, skazany za przestępstwo może faktycznie nadal posiadać broń i amunicję. Jeżeli jednak zwłoka w odebraniu skazanemu zagrażałaby bezpieczeństwu publicznemu, ustawodawca zezwala Policji (art. 19 ust. 1 ustawy) na wcześniejsze odebranie broni, amunicji oraz dokumentu pozwolenia na posiadanie broni.

Wbrew temu co twierdzi sąd pytający, ustawodawca nie traktuje skazanego za przestępstwa wskazane w art. 15 ust. 1 pkt 6 łagodniej niż podejrzanego/oskarżonego o popełnienie takich przestępstw. W przypadku skazania za takie przestępstwo, pozwolenie na broń zawsze zostanie mu cofnięte, a posiadana broń i amunicja zostaną odebrane. Podstawą prawną takiej decyzji jest art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o broni i amunicji.

Postawienie zarzutu popełnienia jednego z przestępstw wymienionych w art. 15 ust. 1 pkt 6 oznacza jedynie zezwolenie, a nie nakaz dla Policji albo Żandarmerii Wojskowej wykonania czynności materialno-technicznej odebrania broni, amunicji oraz pozwolenia na broń. Ustawodawca nie posłużył się w kwestionowanym przepisie ani zwrotem ocennym, ani klauzulą odsyłającą.

Trybunał zaznaczył, że czynność materialno-techniczna odebrania broni nie jest równoznaczna ? podobnie jak w przypadku art. 19 ust. 1 ustawy ? z cofnięciem pozwolenia na broń.

Inna strona omawiająca również i ten aspekt, jak i również zagadnienia związane z wydawaniem pozwoleń na broń:

Pozwolenia na broń nie wydaje się osobom stanowiącym zagrożenie dla siebie, porządku lub bezpieczeństwa publicznego: a) skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe, b) skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za nieumyślne przestępstwo: ? przeciwko życiu i zdrowiu, ? przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo gdy sprawca zbiegł z miejsca zdarzenia.