Wpadła mi w ręce książka pewna, podarowana przez zacną Kresowiankę pochodzeniem z Równego. Otwieram sobie stronę na „chybił trafił” i czytam: „PSL dokonało wielkiej sztuki. Oto już nikt w Polsce nie pamięta skąd wzięła się ta partia.” Ale to nie koniec fajnych cytatów…:
W ogóle rozwinięcie powyższego cytatu jest niezwykle interesujące, ale odsyłam wszystkich zainteresowanych do doczytania tego w samej książce, której tytuł podam pod koniec tego krótkiego postu…
A w międzyczasie cytuję dalej o PSL:
„W ostatnim czasie trzy razy widziałem w telewizji inżyniera Pawlaka. I za każdym razem mówił:
-Proponuję aby zmienić temat rozmowy…
Ten człowiek jest na swój sposób genialny. Zawsze znajduje się tam gdzie nie powinien, bo to nie jego miejsce, nie jego temat, nie jego sprawa.
Ale zawsze jest…”
Dalej:
„Nie ulega wątpliwości, że PSL jest w prostej linii kontynuacją partii Wycecha, Gucwy i Malinowskiego, w najlepszym razie partii Ignara i Gałaja, ale na pewno nie Witosa i Mikołajczyka.
Powoływanie się dzisiejszych przywódców tego stronnictwa na dawne PSL, przed wojną podzielone na prawicowego „Piasta” i lewicowe „Wyzwolenie”, a po wojnie zmiażdżone, skatowane i rozstrzelane jako partia niepodległościowej, antykomunistycznej opozycji – jest polityczną historyczną i moralną uzurpacją.”
I inny na koniec cytat który bardzo się mi spodobał, może trochę wyrwany z kontekstu (proszę mi wybaczyć, że nie cytuję całości), aczkolwiek zawiera sporo własnego kontekstu:
„O naszych politykach nie wspominam bo idzie mi wyłącznie o profesjonalistów”
Czy warto zastanowić się nad tymi słowami? Jak myślicie szanowni Czytelnicy dlaczego ten post umieściłem również w dziale „Etyka”?
Zachęcam do lektury:
str 36 (i inne) „Grzechy Cnoty Pragnienia” – Andrzej Szczypiorski Wydanie I-sze wydawnictwo SENS Poznań 1997
No i taka jest prawda, że to stronnictwo rzeczywiście jest bezzstronne, czyli środkowe politycznie, a więc nadające sie zawsze jako uzupełnienie silniejszego, który za „podkładanie” sie wzorem sprzedajnych dam, rzuci dość solidny ochłap polityczny gwarantujący „stabilizację” u steru państwowej nawy. Oczywiście potwierdza to bezideowość czołowych działaczy, a wręcz nawet zdolność do podłych układów przeciw polskiej racji stanu. Dowód: tzw. negocjowanie w sprawie dopłat unijnych dla rolnictwa, likwidacja polskiego cukrownictwa, mleczarstwa, GMO itp.
A „pierwszy w Polsce strażak” dokładnie potrafi lać wodę tępej gawiedzi, która ślepo uwierzyła że on może poprawić stan polskiego rolnictwa, podczas gdy okazuje się, że od tego lania wody wszystko gnije i śmierdzi kłamstwem. Ale zdaje się, że wspólnie z szefem „sbornej” znajdą się niebawem na miejscu właściwym dla ekologicznej utylizacji .