Debata – Plac wolności, „Golgota Picnic”. Poznań 27 czerwca.

Na debacie o spektaklu „Golgota Picnic” próbowano uzasadnić pokaz mówiąc o sztuce, wolności słowa itp.
Widziałem przez lata setki przedstawień Malta Festiwal ale – od pewnego czasu już nie chodzę na te spektakle: poziom spadł drastycznie.
Dlatego też mimo wszelakich uzasadnień ze strony dyrektora tego wydarzenia, nie podzielam jego opinii o wielkości owego spektaklu, a także zastanawiam się nad użytymi środkami, czy były potrzebne, jaki był cel ich użycia, i czy zaliczam je do wydarzenia artystycznego?
Wydaje się, że tak naprawdę głównym powodem pokazania tego „dzieła” było po prostu działanie marketingowe, i chyba nie do końca miał rację Pan Krzysztof Materna kiedy rozmawiając z nim zadałem mu pytanie o zbieżności dat ze świętem kościelnym i pokazem spektaklu, skoro podczas samej debaty dyrektor spektaklu przyznał się, że przygotowywano się drobiazgowo i szczegółowo do jego pokazu (kwestie finansowania, organizacja spektaklu) oczekując kontrreakcji.

Środki przekazu – szokowanie pewnymi zestawieniami symboli, nie wydają się mi w żadnym razie wytłumaczeniem dla ich zastosowania. Autor, mógł nie korzystać z nagości, z obrzydliwych po prostu i pozbawionych estetyki, wulgarnych scen, żeby przekazać prawdę o zgniliźnie świata, a spektakl mógł nazwać jak już wcześniej pisałem „Bruksela picnic – end of the word” – chociażby…
I tym samym przekaz byłby bardziej prawdziwy i trafiał w sedno.
Za to na pewno zgodzę się z jednym zdaniem Pana Krzysztofa, które pozwolił mi je zacytować:
„…Uważam, że nie ma debaty, jest szczucie jednych na drugich…”
Dokładnie tak się czułem podczas audycji w Radiu Meteor, na którą zostałem zaproszony. Mój interlokutor w dyskusji od razu na początku jej zarzucił, że to siły „prawicy” działają politycznie poprzez ten protest, ze to jakaś narodowa kampania polityczna – tylko przeciw czemu? Cóż, kiedy wychodzą takie sprawy jak taśmy, to chyba wiadomo przeciw czemu.
Tym bardziej ze uczestnicy debaty wystosowali pismo, w którym dają również ze strony swojej (zapewne jak całe społeczeństwo), czerwoną kartkę, brak kredytu zaufania do tego co dzieje się w kraju i do polityków nim rządzących.

Treść listu odczytana przez Krzysztofa Maternę:

Osobiście zgadzam się ze znaczną większością zawartych w nim sugestii i założeń, wyjmując oczywiście kwestię zdjęcia spektaklu. On się po prostu nie nadawał do pokazania podczas Malta Festiwal (w sensie artystycznym – jednak w sensie prowokacyjnym i nagłaśniającym upadający festiwal spełnił swoje zadanie).

Debata okiem obiektywu:

Grożenie palcem… Komu? Czemu?

Uczestnicy debaty mają głos:

Protest środowisk katolickich, obraza uczuć religijnych:

Krzysztof Materna czyta list otwarty:

Wolność słowa i ekspresji artystycznej?