13 cegieł – Wieluń miasto śmierci

Mowa tutaj o filmie zrealizowanym przez grupę młodych ludzi, którzy chcą pokazać Prawdę o tamtych czasach.
Niezwykle znamiennym jest motto umieszczone na stronie:
„Największym nieszczęściem nękającym świat jest nie siła ludzi złych, lecz słabość dobrych…”
Wrzesień 1939. Wojna. Pierwsze ofiary. Wcale nie Westerplatte.
Jaka idea przyświeca twórcom filmu?
Na głównej stronie internetowej, poniżej znajdujemy taki dopisek: „Poprzez ten film chcemy uzyskać wsparcie na rzecz realizowania przez nas kolejnych dokumentów, z udziałem żołnierzy Generała Andersa, „Polski Podziemnej”, Armii Krajowej, Sybiraków, Lwowiaków, więźniów oświęcimskich oraz wszystkich BOHATERÓW POLSKI czekających na zapis. Pomóż nam, zamów film!”
Rekomendacje pozycji spotykamy od wielu znanych osób miedzy innymi od
Janusza Wojciechowskiego, posła do Parlamentu Europejskiego:

„Rekomenduję Państwu ten film Sławomira Górskiego, jako naprawdę wielki dokument. Ten film powinna poznać Polska, powinna go poznać Europa i cały świat.”
Film „Wieluń 13 cegieł” to obraz i wspomnienie tragedii jednego niewielkiego miasta na ówczesnej zachodniej rubieży Polski, tragedii która stała się początkiem tragedii całego świata.
W Wieluniu na głowy śpiących mieszkańców miasta, na mieszkających tu Polaków i Żydów, spadły pierwsze bomby II Wojny Światowej.
Wieluń był pierwszy, a potem była Warszawa, Rotterdam, Coventry, Belgrad, a w końcu bomby spadły też na wiele miast niemieckich.
Film ?13 cegieł? pokazuje tragedię Wielunia tak jak została ona w pamięci tych, którzy mieli nieszczęście osobiście jej doświadczyć i którzy mieli szczęście ją przeżyć.
Rekomenduję Państwu ten film Sławomira Górskiego, jako naprawdę wielki dokument. Ten film powinna poznać Polska, powinna go poznać Europa i cały świat.
Bruksela 12 listopada 2009

Dlaczego poruszam temat tej pozycji?
Po pierwsze: jest to produkcja niezależna, kilka osób zebrało się zrobiło zrzutkę i stworzyło dokument, który zawstydza tak naprawdę TVP bo to telewizja publiczna powinna tworzyć tego typu obrazy…
Po drugie: wpisuje się ten film doskonale w to co powinniśmy wszyscy wiedzieć, a z czego nie zdajemy sobie zupełnie sprawy, nie chcemy zdawać; właśnie teraz odchodzą ostatni świadkowie, kiedy odejdzie ostatni z nich nastąpi kres pewnej epoki, ale także powstaną pewne mroczne siły, które już teraz podnoszą swój łeb, słowami „polskie obozy koncentracyjne” pragną relatywizować, zmieniać historię i wprost kłamać… Dlaczego jest tak, jak mówi William T. Russell (29 lat w US Army), że Katyń, AK czy Enigma to dla większości Amerykanów puste słowa, a nagrodą za poświęcenie i bohaterstwo żołnierzy noszących orzełka była zdrada w Jałcie i oddanie jednej trzeciej Polski w ręce Sowietów.
A więc jest mała iskierka nadziei, że ci młodzi wrocławscy filmowcy ocalą coś dla potomności. Kilka chociaż relacji nie zostanie zapomnianych, a więc należy o nich wspomnieć i dopomóc w tym szczytnym celu.
Po trzecie: to są relacje świadków, tych którzy jeszcze żyją, relacje niepodważalne bo Prawdziwe. Ich być może ostatnie słowa w tej sprawie…